Däcker - Anthropomorphic Personification --- CD und Digital-Album --- Release 14.10.2023
Däcker - Anthropomorphic Personification
CD und Download-Album
Release 14.10.2023
Label: Deserted Island Music
Katalognummer: DIM-017
EAN: 198015097051
Musiker: Däcker
Cover-Artwork: Rik van der Lande
Bestell-Link:
https://www.desertedislandmusic.nl/product/dacker...
Tracklist:
1. Thanathos - 9:25
2. Aergia - 16:14
3. Hypnos - 15:50
4. Chaos - 10:42
5. Chronos - 20:15
6. Gaia - 4:56
Auf Peter Dekkers mit Spannung erwartetem zweiten Album „Anthropomorphic Personification“ geht es um Konzepte übersetzt in eine menschlich geformte Person mit menschlichen Eigenschaften. Es ist ein musikalischer Sprung nach vorne, wieder gefüllt mit analogem Synthesizer-Genuss und Kompositionen, die einen in die Welt von Däcker entführen.
KONZEPT
Die Erwartungen an den Nachfolger von Däckers Debütalbum „Pareidolia“ aus dem Jahr 2020 sind hoch. Drei Jahre später kommt jetzt „Anthropomorphic Personification“.
Musikalisch ist dieses neue Album ein Fortschritt und sorgt innerhalb des Genres für grenzenlose Vielfalt und Abwechslung. Obwohl es in den Titeln deutliche Markenzeichen von Peter als auch Ähnlichkeiten mit seinen älteren Werken zu hören sind, sucht Peter auch das Experimentelle in dem Track „Chaos” und zeigt sich in dem Abschlusstrack „Gaia” von seiner romantischen Seite. „Hypnos“ entstand durch eine Improvisation mit Gitarrist und Zeichner Rik van der Lande. Der bedrohlich und filmisch klingende Opener „Thanathos” hätte auch von Vangelis‘ „Blade Runner“ abstammen können. „Aergia“ beginnt mit Schulze-ähnlichen Streicherflächen aus der Zeit von „Body Love“, die in warme, typische Berlin-Sequenzen, gekrönt mit typischen Däcker-Leads und Soli übergehen. Nach dem düsteren ersten Teil von „Anthropomorphic Personification“ bringt „Chronos“ zumindest halbwegs bis zum Ende des Albums ein wenig Licht in die Dunkelheit. Die direkte Ähnlichkeit zwischen seinen beiden Alben ist der Anteil an analogem Equipment, mit der die Musik aufgenommen wurde.
Auf technischer Ebene wählte Peter bei der Erstellung von „Anthropomorphic Personification“ einen völlig anderen Ansatz als bei „Pareidolia“. Anstatt einer einzigen Aufnahme an einem Sommerabend im August 2018 dauerte der gesamte Entstehungsprozess jetzt über einen Zeitraum von drei Monaten. Wo zuvor seine gesamte Musik als Stereospur und in einer einzigen Sitzung aufgenommen wurde, hat Peter dieses Mal einen 20-Spur-Recorder verwendet, mit der Freiheit, problemlos Overdubs zu erstellen und in mehreren Takes weitere Details und Ebenen hinzuzufügen. Neben der bekannten Improvisation wurden dieses Mal auch einige Stücke komponiert und sorgfältig durchdacht. Teilweise von Peter selbst produziert, teilweise - genau wie „Pareidolia“ - von Remy Stroomer.
ARTWORK
Das surrealistische Artwork stammt vom Autodidakten Rik van der Lande. Seine Skizzen zu „Anthropomorphic Personification“ sind direkt von der Musik inspiriert, woraus auch das Thema des Albums entstand. Rik zeichnet seit seinem zehnten Lebensjahr und hatte als Mitglied der Anonymous Artist Society mehrere Ausstellungen mit seinem Charakterdesign und seiner Fantasy-Kunst. Musikalisch singt und spielt Rik seit den 90er Jahren in Alternative-Bands und ist an der Gitarre an dem Track „Hypnos“ auf diesem Album beteiligt.
DÄCKER
Der Niederländer Peter Dekker (1973) erinnert sich, dass er seit seinem vierten Lebensjahr ständig Musik im Kopf hatte, aber erst mit neun Jahren entstanden seine ersten Kompositionen. Peter nimmt zunächst Klavierunterricht und schreibt Klavierstücke, und als er im Alter von fünfzehn Jahren sein erstes Keyboard bekommt, beginnt er, elektronische Musik zu machen. Heute besitzt Peter über 60 elektronische Musikinstrumente, mit denen er unzählige Musikstücke komponiert und aufgenommen hat.
Peter versucht, in seinen Kompositionen seinen breit gefächerten Musikgeschmack und seine Interessen widerzuspiegeln, insbesondere auch Stilelemente, die man nicht primär mit Elektronik in Verbindung bringen würde, wie Rock, Jazz und Latin. Zu den Hauptinspirationen zählen Vangelis, Nova/Peru, Jean Michel Jarre, Neuronium, Ed Starink und Jun Fukamachi.
Mit seinem Debüt „Pareidolia“ gewinnt Peter den ersten Preis in der Kategorie „Entdeckung des Jahres 2020“ bei der Deutschen Schallwelle-Preisverleihung, erhält Anerkennung für seine Musik, erhält weltweit Airplay und Kritiken und tritt sowohl solo als auch mit anderen (darunter Mäläskä sowie Ashra’s Steve Baltes) bei verschiedenen internationalen Anlässen auf.
Peter Dekker’s langverwachte tweede album “Anthropomorphic Personification” gaat over concepten vertaald naar menselijke(gevormde) persona, met menselijke eigenschappen. Het is een muzikale sprong voorwaarts, wederom gevuld met analoog synthesizergenot en composities die je meeslepen in de wereld van Däcker.
CONCEPT
De verwachtingen voor de opvolger van Däcker’s debuutalbum “Pareidolia” uit 2020 zijn hooggespannen. Drie jaar na dato is er “Anthropomorphic Personification”.
Muzikaal is dit nieuwe album een stap vooruit, en is er binnen het genre absoluut sprake van de nodige afwisseling en variatie. Waar in de tracks duidelijke handelsmerken van Peter alsook overeenkomsten met zijn oudere werk te horen zijn, zoekt Peter ook het experiment op met “Chaos”, en is de romanticus Peter te horen in het afsluitende “Gaia”. “Hypnos” is tot stand gekomen door een improvisatie met gitarist en illustrator Rik van der Lande. Het dreigende en filmische openingsnummer “Thanathos” had zo afkomstig kunnen zijn van Vangelis’ “Blade Runner”. “Aergia” begint met Schulze-achtige string-pads ten tijde van “Body Love”, die overgaan in warme typisch Berlijnse sequences met hieroverheen typerende Däcker leads en solo’s. Na het donkere eerste deel van “Anthropomorphic Personification” brengt “Chronos” halverwege de track tot aan het eind van het album een beetje licht in de duisternis. De directe overeenkomst tussen beide albums is de hoeveelheid analoge apparatuur waarmee de muziek is opgenomen.
Op technisch vlak heeft Peter voor de totstandkoming van “Anthropomorphic Personification” gekozen voor een volledig andere aanpak dan bij “Pareidolia”. In plaats van een enkele opname van een zomeravond in augustus 2018 heeft het opnameproces nu plaatsgevonden in een periode van drie maanden. Waar voorheen eigenlijk al zijn muziek als stereo-track en in één opnamesessie is opgenomen, heeft Peter ditmaal gebruik gemaakt van een 20-sporen recorder, met de vrijheid om makkelijk overdubs te maken, en om in meerdere takes meer details en lagen toe te voegen. Naast de vertrouwde improvisatie zijn er ditmaal ook een aantal stukken gecomponeerd en zorgvuldig uitgedacht. Deels geproduceerd door Peter zelf, en deels - net als “Pareidolia” - door Remy Stroomer.
ARTWORK
Het surrealistisch artwork komt van de hand van autodidact Rik van der Lande. Zijn schetsen voor “Anthropomorphic Personification” zijn direct geïnspireerd door de muziek, waarbij ook het onderwerp van het album is ontstaan. Rik tekent sinds zijn tiende, en als lid van de The Anonymous Artist Society heeft hij meerdere exposities met zijn character design en fantasy art. Op muzikaal vlak zingt Rik en speelt hij gitaar in alternatieve bandjes sinds de jaren 90, en hij levert een bijdrage op gitaar op de track “Hypnos”.
DÄCKER
De Nederlander Peter Dekker (1973) herinnert zich dat hij sinds zijn vierde jaar voortdurend muziek in zijn hoofd had. Het duurt tot zijn negende voordat hij met zijn eerste composities komt. Peter volgt in eerste instantie pianolessen en schrijft pianostukken, en zodra hij op zijn vijftiende zijn eerste keyboard krijgt, begint hij elektronische muziek te maken. Vandaag de dag bezit Peter ruim 60 elektronische muziekinstrumenten, waarmee hij een ontelbare hoeveelheid muziek heeft gecomponeerd en opgenomen.
Peter probeert zijn breed georiënteerde muzikale smaak
en interesses in zijn composities te weerspiegelen, vooral
die stijlen die je in de eerste plaats niet met elektronica
zou associëren, zoals rock, jazz en latin. Belangrijkste inspirators zijn onder meer Vangelis, Nova/Peru,
Jean Michel Jarre, Neuronium, Ed Starink en Jun
Fukamachi.
Met zijn debuut ‘Pareidolia’ wint Peter de eerste prijs in de categorie ‘Ontdekking van 2020’ bij de Duitse Schallwelle Awards, krijgt hij erkenning voor zijn muziek, krijgt hij wereldwijde airplay en recensies, en treedt hij zowel solo als met anderen (waaronder Mäläskä en Ashra’s Steve Baltes) op tijdens verschillende internationale gelegenheden.